Çekingen bir yapıya sahibim. Gezilerimde yeni insanlar tanıyayım, milletle kaynaşayım gibi durumlarım olmaz. Bugüne kadar yaptığım yurt dışı gezilerde yanımda ya abim ya da Özgün vardı. İkisi de benden daha iyi İngilizce’ye ve girişken yapıya sahip oldukları için hiç sorun yaşamadım.

Balkanlar’daki gezimizde Karadağ’ın Budva şehrindeydik. Akşam hostelimize yerleşmiş, Özgün ile ne yapacağımızı konuşuyorduk. O sırada aynı otelde kalan Yusuf’la tanıştık. Kendisi bir sempozyum (ya da onun gibi bir aktivite) için Budva’ya gelmişti. Kısa süreli sohbetin ardından Facebook hesapları karşılıklı olarak eklendi. Ben de bu arada Gürcistan – Azerbaycan seyahatimizden bahsettim. Ve o büyülü söz geldi: “Azerbaycan’da yakın arkadaşlarım var.”

Ben bu sözü unutmadım 😊 Bizim Azerbaycan gezisi zamanı gelince Yusuf’la iletişime geçtim ve arkadaşlarının bize yardımcı olup olamayacağını sordum. Geri dönüş ise çok hızlı oldu, Fuad adında bir arkadaşının hesabını yolladı bana. Fuad ile iletişime geçtiğimizde ise oldukça ilgili ve misafirperver biriyle karşılaştım. Amacımız sadece Gobustan’a ulaşım hakkında bilgi almaktı, ancak Fuad uygun olursa bizi götürebileceğini söyledi. Bu bizim için bulunmaz bir nimetti 😊

Bakü’deki ilk günümüzün ardından (tıklayın), Gobustan (Qobustan) için Fuad ile sözleştik. Sözleştiğimiz saatte buluşma yerinde olmamıza rağmen Fuad ortalıkta yoktu. Şaşkınlık ve endişe içinde etrafa bakınırken Fuad’a çok da benzemeyen biri bize doğru yaklaştı. Meğer gelen kişi Fuad imiş 😊 Uzun süredir bizi bekliyormuş. Facebook’taki fotoğrafı bizi yanıltmış. Şaşkın şaşkın etrafa bakınınca bizim olabileceğimizi tahmin etmiş.

Vakit kaybetmeden Gobustan yolculuğumuz başladı. Fuad bize Azerbaycan ve Bakü hakkında bilgiler veriyor, çok güzel ev sahipliği yapıyordu. Bibi Heybet Cami’ni onun sayesinde gezip yolumuza devam ettik.

Yaklaşık 50 dakika sonra Qobustan Ulusal Park Müzesi’nin önündeydik. O zamanlar bakanlığın yeni başlattığı (bize öyle denmişti) rehberlik hizmetinden faydalanarak yerel rehberimiz ve özel aracımızla gezmeye başladık. Yanımızda stajyer rehber de bulunuyordu.

Müzenin yaklaşık 1.5 kilometre kuzeyinde milli parkın girişi bulunuyor. Bu bölge muhteşem bir tarihi bünyesinde barındırıyor. En eskisinin 40000 yıllık olduğu söylenen yaklaşık 6000 kaya resminin bulunduğu park, size geçmişte yolculuk fırsatı sunuyor.

Çoğunluğunu insan ve hayvanların oluşturduğu kaya resimlerinin yanında gemi figürü gibi farklı çizimler de mevcut. Kaya resimlerinde bulunan insanların Azerbaycan’ın danslarından olan Yallı dansına ilham olduğu söyleniyor.

Tarihe ışık tutan bu tarz kaya sanatları çok ilginç olsa da, beni buraya getiren ana sebep çamur volkanlarıydı. Dünyadaki 700 tane çamur volkanının yaklaşık yarısı Azerbaycan’da yer alıyor. Çamur volkanları ülkenin birçok yerine dağılmış olsa da, Gobustan bölgesinde yoğunlaşmış durumda.

Çamur volkanlarının bulunduğu alana ulaşmak için toprak yoldan uzunca bir süre gitmek gerekiyor. Alan, adından anlaşılacağı üzere çamurla dolu ve bu konuda dikkatli olmak gerekiyor. Yağmurlu bir gün veya onun sonrasında gidilirse çok sıkıntılı bir gezi geçirmek olası. Kuru bir gün tercih edilmeli.

Alanda irili ufaklı birçok volkan bulunmakta. Bazıları aktif bir şekilde kabarcık çıkarıp sizi hayrete düşürebiliyor 😊 Öğrendiğimiz kadarıyla bizim gördüklerimizin kat kat büyüklüğünde ve patladığında çevreye zarar veren çamur volkanları da varmış. Haberlerde araştırdığımda daha geçen yıl (2018 Eylül) bir çamur volkanının patladığını okudum.

Bölgeye gelen turistler, çamurları ciltlerine sürerek hastalıklarından korunmayı amaçlarken; bir yandan da güzelleşmeyi hedefliyorlar 😊

Çamur volkanları sonrası turumuzun başladığı müzeye geri döndük. Müzenin içinde özellikle kaya resimlerindeki figürler açıklanmış. Çok ilgimizi çekmedi açıkçası. Müzeyi hızlıca gezdikten sonra Gobustan’dan ayrıldık.

Biz hedefimize ulaşmanın mutluluğu ile geri dönmenin planlarını yaparken Fuad’ın bizi bırakmaya niyeti yoktu 😊 Acıkan karınlarımızı doyurmak üzere durduğumuz bir tesiste bize farklı bir gözleme ısmarlayacağını söyledi. Gözlemeleri tadınca işin rengi ortaya çıktı. Gözlemenin içindeki işkembeymiş. Önceden bilsem hayatta yemezdim ama tadı fena değildi 😊

Fuad’ın bize son göstermek istediği yer ise Şirvan Milli Parkı’ydı. Burası 2003 yılında kurulmuş. Vahşi hayatı korumak için kurulan milli parkta özellikle ceylanlar yer alıyor. Şanslıysanız birçok kuş türü ve diğer hayvanlara da rastlayabilirsiniz.

Budva’da belki de 10 dakika muhabbetin bize böyle bir güzellik sunacağını hayal bile edemezdim. Bu vesileyle Yusuf’a ve Fuad’a tekrar şükranlarımı sunuyorum. Artık Tiflis trenimize binme zamanı 😊 Onun yazısını çok önceden yazmıştım (tıklayın).

Gobustan’a Nasıl Gidilir? Burada bir antiparantez açayım. Biz özel araçla gelmiş olsak da, Gobustan’a farklı yollarla ulaşılabilir. Araba kiralamak en rahat seçenek olarak gözükmekle birlikte, Bine Ticaret Merkezi’nden (Bina Pazarı) kalkan otobüslerle Gobustan’a gelebilirsiniz. Ancak bu ticaret merkezi de şehrin dışında yer alıyor. Buraya ulaşmak için de 125 numaralı otobüsü kullanabilirsiniz. Gobustan’a geldiğinizde taksi tutmanız şart. Milli parka yürümek isterseniz uzun sürecektir. Zaten çamur volkanları da oldukça uzakta yer alıyor. Taksi için pazarlık yapmayı unutmayın.

Gezmek Güzel Şey & Hayat Gezince Güzel